استخراج بیت کوین بهتر است یا اتریوم

انتخاب بین استخراج بیت کوین و کسب درآمد از اتریوم (از طریق استیکینگ) به عوامل متعددی بستگی دارد که شامل سرمایه اولیه، دانش فنی، تحمل ریسک و هزینه های عملیاتی می شود. اتریوم دیگر قابل استخراج نیست و برای کسب درآمد از آن باید به استیکینگ روی آورد، در حالی که بیت کوین همچنان از طریق فرآیند استخراج با دستگاه های تخصصی (ASIC) به دست می آید. این مقاله به بررسی دقیق هر دو روش می پردازد تا راهنمای جامعی برای تصمیم گیری شما فراهم کند.

بازار ارزهای دیجیتال با سرعت بالایی در حال تکامل است و بیت کوین و اتریوم به عنوان دو ستون اصلی این بازار، نقش های متفاوتی ایفا می کنند. در گذشته، هر دو ارز دیجیتال با استفاده از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) قابل استخراج بودند، اما با مهاجرت اتریوم به الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) که با نام مرج (The Merge) شناخته می شود، روش کسب درآمد از آن به طور کلی تغییر کرده است. این تغییرات، انتخاب بین این دو روش را برای علاقه مندان به کسب درآمد از ارزهای دیجیتال، پیچیده تر کرده است.

در این مقاله، ابتدا با مفهوم و فرآیند کسب درآمد از هر یک از این دو ارز دیجیتال آشنا می شویم. سپس به مقایسه جامع استخراج بیت کوین و استیکینگ اتریوم از جنبه های مختلفی مانند سرمایه مورد نیاز، هزینه ها، پیچیدگی فنی، سودآوری و ریسک ها خواهیم پرداخت. همچنین، نگاهی به ملاحظات قانونی و تأثیرات زیست محیطی این فعالیت ها خواهیم داشت تا به شما کمک کنیم بر اساس شرایط و اهداف خود، بهترین تصمیم را بگیرید.

آشنایی با بیت کوین و فرآیند استخراج آن (Proof of Work)

بیت کوین، که در سال ۲۰۰۸ توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی شد، اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز جهان است. هدف اصلی آن ایجاد یک سیستم پرداخت همتا به همتا و مستقل از نهادهای مالی سنتی بود. بلاک چین بیت کوین به عنوان یک دفتر کل توزیع شده عمل می کند که تمام تراکنش ها به صورت رمزنگاری شده و عمومی در آن ثبت می شوند. این شبکه توسط هزاران کامپیوتر در سراسر جهان که به عنوان نود یا گره شناخته می شوند، نگهداری و تأیید می شود.

مکانیزم استخراج بیت کوین (Proof of Work – PoW)

فرآیند استخراج بیت کوین بر پایه الگوریتم اثبات کار (PoW) استوار است. در این مکانیزم، ماینرها (استخراج کنندگان) با استفاده از قدرت محاسباتی بالا، برای حل مسائل پیچیده رمزنگاری رقابت می کنند. اولین ماینری که مسئله را حل کند، حق اضافه کردن بلاک جدید حاوی تراکنش های تأیید شده به بلاک چین را به دست می آورد و در ازای آن، مقداری بیت کوین جدید به عنوان پاداش دریافت می کند. این فرآیند، امنیت شبکه را تضمین کرده و از دو بار خرج کردن (Double Spending) جلوگیری می کند.

استخراج بیت کوین در سال های ابتدایی با کامپیوترهای خانگی نیز امکان پذیر بود، اما با افزایش محبوبیت و رقابت، سختی شبکه به طرز چشمگیری افزایش یافته است. این امر باعث شده تا استخراج کنندگان برای سودآوری، به سخت افزارهای تخصصی و بسیار قدرتمند روی آورند.

تجهیزات مورد نیاز برای استخراج بیت کوین

برای استخراج بیت کوین در مقیاس صنعتی و سودآور، دستگاه های ASIC (Application-Specific Integrated Circuit) ضروری هستند. این دستگاه ها به طور خاص برای انجام محاسبات هشینگ (Hashing) که در الگوریتم PoW بیت کوین استفاده می شود، طراحی و بهینه سازی شده اند. دستگاه های ASIC دارای قدرت پردازشی بسیار بالایی هستند که با واحد تراهاش بر ثانیه (TH/s) اندازه گیری می شود و در عین حال مصرف برق زیادی نیز دارند.

انتخاب دستگاه ASIC مناسب نیازمند بررسی دقیق پارامترهایی نظیر قدرت هش، مصرف برق و قیمت است. سرمایه گذاری اولیه برای خرید این دستگاه ها می تواند بسیار زیاد باشد و هزینه های عملیاتی مربوط به مصرف برق نیز بخش قابل توجهی از سودآوری را تحت تأثیر قرار می دهد.

نکات کلیدی استخراج بیت کوین

• سرمایه اولیه بالا: خرید دستگاه های ASIC و تجهیزات زیرساختی مانند سیستم های خنک کننده نیازمند سرمایه اولیه قابل توجهی است.
• هزینه های عملیاتی: مهم ترین هزینه جاری، مصرف بالای برق است که باید با نرخ صنعتی محاسبه شود. هزینه های نگهداری، تعمیرات و اجاره مکان نیز باید در نظر گرفته شود.
• تأثیر سختی شبکه و هاوینگ: سختی شبکه بیت کوین به طور مداوم بر اساس میزان قدرت هش موجود در شبکه تنظیم می شود. با افزایش تعداد ماینرها، سختی شبکه بالا رفته و استخراج بیت کوین را دشوارتر می کند. همچنین، پاداش استخراج بیت کوین هر چهار سال یک بار (رویداد هاوینگ) نصف می شود که مستقیماً بر سودآوری ماینرها تأثیر می گذارد.
• محدودیت عرضه: تعداد کل واحدهای بیت کوین به ۲۱ میلیون محدود شده است که این ویژگی آن را به یک دارایی کمیاب و ضدتورمی تبدیل می کند.

استخراج بیت کوین، با وجود پتانسیل سودآوری بالا، نیازمند سرمایه گذاری قابل توجه در تجهیزات ASIC و مدیریت دقیق هزینه های برق است. افزایش سختی شبکه و رویدادهای هاوینگ، سودآوری بلندمدت را تحت تأثیر قرار می دهند.

آشنایی با اتریوم و روش کسب درآمد از آن (Proof of Stake)

اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین معرفی شد و در سال ۲۰۱۵ به طور رسمی راه اندازی گردید. اتریوم فراتر از یک ارز دیجیتال ساده، یک پلتفرم غیرمتمرکز برای اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) است. ماشین مجازی اتریوم (EVM) قلب این شبکه است که امکان ساخت و اجرای طیف وسیعی از اپلیکیشن ها را فراهم می کند؛ از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و توکن های غیرقابل تعویض (NFTs) گرفته تا بازی ها و سازمان های خودمختار غیرمتمرکز (DAOs).

چرا اتریوم دیگر قابل استخراج نیست؟ (The Merge)

اتریوم در سال های ابتدایی خود مانند بیت کوین از الگوریتم اثبات کار (PoW) برای تأیید تراکنش ها و امنیت شبکه استفاده می کرد. با این حال، PoW معایبی مانند مصرف انرژی بسیار بالا و مقیاس ناپذیری را به همراه داشت که با رشد سریع اکوسیستم اتریوم، به چالش های جدی تبدیل شدند. برای حل این مشکلات، توسعه دهندگان اتریوم تصمیم گرفتند تا الگوریتم اجماع را از PoW به اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) تغییر دهند.

این مهاجرت بزرگ که با عنوان مرج (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲ تکمیل شد، یکی از مهم ترین به روزرسانی ها در تاریخ ارزهای دیجیتال بود. با این تغییر، اتریوم دیگر نیازی به ماینرها و دستگاه های پرمصرف ASIC برای تأیید تراکنش ها ندارد. هدف از این تغییر، کاهش چشمگیر مصرف انرژی (تا ۹۹.۹۵٪)، افزایش مقیاس پذیری در آینده و بهبود امنیت و تمرکززدایی شبکه بود. بنابراین، باور به استخراج اتریوم پس از مرج، یک باور غلط و منسوخ است.

مکانیزم استیکینگ اتریوم (Proof of Stake – PoS)

پس از مرج، اتریوم برای تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید، به ولیدیتورها یا اعتبارسنج ها متکی است. ولیدیتورها کسانی هستند که مقدار مشخصی از ارز دیجیتال اتر (ETH) خود را در شبکه قفل یا استیک می کنند تا شانس انتخاب شدن برای تأیید بلاک های جدید و دریافت پاداش را داشته باشند. این فرآیند، استیکینگ اتریوم نامیده می شود.

در PoS، امنیت شبکه از طریق تعهد مالی ولیدیتورها (دارایی استیک شده) تضمین می شود. اگر یک ولیدیتور رفتاری مخرب داشته باشد یا وظایف خود را به درستی انجام ندهد، بخشی از اتر استیک شده او جریمه (Slashing) می شود. این مکانیزم، انگیزه ای برای صداقت و مشارکت مسئولانه در شبکه ایجاد می کند.

روش های استیکینگ اتریوم

برای مشارکت در استیکینگ اتریوم، روش های مختلفی وجود دارد که هر یک میزان سرمایه و دانش فنی متفاوتی را طلب می کنند:

1. راه اندازی نود اعتبارسنجی کامل: برای راه اندازی یک نود اعتبارسنجی کامل، نیاز به حداقل ۳۲ ETH است. این روش نیازمند دانش فنی بالا، راه اندازی و نگهداری سرور اختصاصی و اطمینان از اتصال دائمی به شبکه است. پاداش ها در این روش مستقیماً به ولیدیتور تعلق می گیرد، اما ریسک Slashing در صورت عملکرد نادرست نیز وجود دارد.
2. مشارکت در استخرهای استیکینگ: برای سرمایه گذاران با مقادیر کمتر از ۳۲ ETH، استخرهای استیکینگ (Staking Pools) راه حل مناسبی هستند. در این استخرها، اترهای چندین کاربر تجمیع شده و یک نود اعتبارسنجی مشترک راه اندازی می شود. پاداش ها به نسبت سهم هر فرد تقسیم می شود و معمولاً کارمزدی بابت مدیریت استخر کسر می گردد.
3. استیکینگ مایع (Liquid Staking): این روش جدیدترین و انعطاف پذیرترین گزینه است. در استیکینگ مایع، کاربران اتر خود را به پروتکل های خاصی مانند Lido یا Rocket Pool استیک می کنند و در ازای آن، توکن های مشتق شده (مانند stETH یا rETH) دریافت می کنند. این توکن ها قابل معامله هستند و به کاربر امکان می دهند که در طول دوره استیکینگ، نقدینگی دارایی خود را حفظ کرده و از آن در سایر پروتکل های DeFi استفاده کند.

نکات کلیدی استیکینگ اتریوم

• سرمایه اولیه: می تواند از هر مقداری (در استخرهای استیکینگ) تا ۳۲ ETH (برای نود کامل) متغیر باشد.
• هزینه های عملیاتی پایین: برخلاف استخراج بیت کوین، استیکینگ نیازی به مصرف برق بالا یا سخت افزارهای گران قیمت ندارد. هزینه ها بیشتر شامل کارمزدهای پلتفرم های استیکینگ یا نگهداری سرور (در صورت راه اندازی نود شخصی) است.
• ریسک Slashing: در صورت عملکرد نادرست یا آفلاین شدن ولیدیتور، بخشی از اتر استیک شده ممکن است جریمه شود.
• عرضه تورمی (با مکانیسم سوزاندن): اگرچه اتریوم سقف عرضه ای مانند بیت کوین ندارد، اما مکانیسم EIP-1559 بخشی از کارمزدهای تراکنش را می سوزاند که به کاهش نرخ تورم و حتی در برخی شرایط به تورم زدایی آن کمک می کند.

مقایسه جامع: استخراج بیت کوین در برابر استیکینگ اتریوم

حال که با مکانیزم های کسب درآمد از بیت کوین و اتریوم آشنا شدیم، زمان آن رسیده که این دو روش را از جنبه های مختلف مقایسه کنیم. این مقایسه به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید کدام گزینه با اهداف و منابع شما سازگارتر است.

انتخاب بین استخراج بیت کوین و استیکینگ اتریوم تنها به ترجیحات شخصی محدود نمی شود، بلکه باید به عواملی چون قدرت تحمل ریسک، میزان دانش فنی، و هدف نهایی از سرمایه گذاری نیز توجه کرد. در حالی که هر دو روش پتانسیل کسب درآمد را دارند، مسیرهای متفاوتی را برای رسیدن به آن دنبال می کنند.

جدول مقایسه جامع

در جدول زیر، مهم ترین پارامترهای استخراج بیت کوین و استیکینگ اتریوم به طور جامع مقایسه شده اند:

پارامتر	استخراج بیت کوین (Bitcoin Mining)	استیکینگ اتریوم (Ethereum Staking)
الگوریتم اجماع	اثبات کار (Proof of Work – PoW)	اثبات سهام (Proof of Stake – PoS)
روش کسب درآمد	حل معادلات رمزنگاری با قدرت محاسباتی بالا (ماینینگ)	قفل کردن ETH در شبکه و تأیید تراکنش ها (استیکینگ)
سرمایه اولیه مورد نیاز	بالا (برای خرید دستگاه های ASIC و زیرساخت)	متغیر (۳۲ ETH برای نود کامل، کمتر برای استخرها)
هزینه های جاری	مصرف برق بسیار بالا، نگهداری، تعمیرات، خنک کننده	بسیار پایین (کارمزد استخر، مصرف برق ناچیز برای سرور)
تجهیزات لازم	دستگاه های ASIC تخصصی	کیف پول، اینترنت پایدار، (سرور برای نود کامل)
میزان سودآوری (ROI)	پتانسیل بالا، اما وابسته به قیمت BTC، سختی شبکه و هزینه برق	سود پایدارتر و قابل پیش بینی تر (APY)، اما با نوسان قیمت ETH
پیچیدگی فنی و دانش مورد نیاز	متوسط تا بالا (نصب، پیکربندی، نگهداری ماینر و سیستم خنک کننده)	کمتر (استخرهای استیکینگ)، متوسط تا بالا (نود اعتبارسنجی کامل)
میزان ریسک	نوسانات بازار BTC، افزایش سختی شبکه، هزینه بالای برق، خرابی سخت افزار	نوسانات بازار ETH، ریسک Slashing (برای نود کامل)، ریسک قرارداد هوشمند (در استخرها)
تأثیر زیست محیطی	بسیار بالا (مصرف انرژی شدید)	بسیار پایین (مصرف انرژی ناچیز)
امنیت شبکه	از طریق قدرت محاسباتی عظیم (PoW)	از طریق تعهد مالی ولیدیتورها (PoS)
قابلیت نقدشوندگی دارایی	بیت کوین استخراج شده به راحتی قابل معامله است.	ETH استیک شده ممکن است برای مدتی قفل شود (بستگی به پروتکل دارد). توکن های Liquid Staking نقدینگی را حفظ می کنند.
آینده و چشم انداز	تحت تأثیر هاوینگ ها و قوانین زیست محیطی	به روزرسانی های آینده (شاردینگ)، رشد اکوسیستم DeFi و dApps

ملاحظات قانونی استخراج و استیکینگ در ایران

در ایران، فعالیت های مربوط به ارزهای دیجیتال، به ویژه استخراج، دارای چارچوب های قانونی خاصی است که عدم رعایت آن ها می تواند منجر به مشکلات جدی شود. شناخت این قوانین برای هر فردی که قصد ورود به این حوزه را دارد، ضروری است.

وضعیت قانونی استخراج بیت کوین در ایران

استخراج ارزهای دیجیتال در ایران به رسمیت شناخته شده است، اما تحت نظارت و با رعایت شرایط خاصی امکان پذیر است. مهمترین نکات در این زمینه عبارتند از:

• نیاز به مجوز: برای فعالیت قانونی در زمینه استخراج ارزهای دیجیتال، اخذ مجوز از وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) الزامی است. این مجوز به عنوان پروانه بهره برداری فارم ماینینگ صادر می شود.
• تعرفه برق: ماینرها باید برق مصرفی خود را با تعرفه صنعتی و صادراتی پرداخت کنند. استفاده از برق خانگی، کشاورزی یا تجاری برای استخراج، غیرقانونی تلقی شده و منجر به جریمه های سنگین، قطع برق و مصادره تجهیزات می شود. نظارت وزارت نیرو بر مصرف برق ماینرها بسیار جدی است.
• ریسک ها و جرائم: استخراج غیرقانونی ارزهای دیجیتال، علاوه بر جریمه های مالی، می تواند منجر به پیگرد قضایی و ضبط دستگاه های ماینر شود. به دلیل مصرف بالای برق و الگوی مصرف خاص دستگاه های ASIC، شناسایی فارم های غیرمجاز نسبتاً آسان است.
• مکان فعالیت: فارم های استخراج باید در مناطق صنعتی یا مجاز فعالیت کنند و رعایت استانداردهای زیست محیطی و امنیتی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

وضعیت قانونی استیکینگ اتریوم در ایران

وضعیت قانونی استیکینگ اتریوم در ایران به روشنی استخراج بیت کوین نیست و هنوز قوانین مشخص و مدونی در این زمینه وجود ندارد. با این حال، می توان نکات زیر را در نظر گرفت:

• عدم مصرف انرژی بالا: از آنجا که استیکینگ اتریوم نیازی به مصرف انرژی بالا ندارد و در واقع یک فعالیت مالی و سرمایه گذاری محسوب می شود، کمتر مورد توجه و حساسیت نهادهای نظارتی مرتبط با مصرف انرژی (مانند وزارت نیرو) قرار می گیرد.
• ماهیت سرمایه گذاری: استیکینگ بیشتر شبیه به سپرده گذاری و کسب سود است و به عنوان یک فعالیت تولیدی یا صنعتی طبقه بندی نمی شود.
• خطرات پلتفرم های متمرکز: در صورت استفاده از پلتفرم های متمرکز استیکینگ (مانند برخی صرافی ها)، کاربران باید به ریسک های ناشی از تحریم ها، مسدود شدن دارایی ها یا مشکلات حقوقی مرتبط با این پلتفرم ها توجه داشته باشند.
• قوانین کلی ارزهای دیجیتال: اگرچه قانون خاصی برای استیکینگ وجود ندارد، اما قوانین کلی مربوط به مالکیت و معامله ارزهای دیجیتال در کشور باید مورد توجه قرار گیرد.

نتیجه گیری نهایی: کدام یک برای شما بهتر است؟ (تصمیم گیری آگاهانه)

انتخاب بین استخراج بیت کوین و استیکینگ اتریوم، به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آن ها اهداف مالی، میزان سرمایه اولیه، دانش فنی و تحمل ریسک فردی شماست. هیچ یک از این روش ها به صورت مطلق بهتر از دیگری نیست و هر کدام مزایا و چالش های خاص خود را دارند.

برای سرمایه گذاران با سرمایه بالا و تحمل ریسک عملیاتی: استخراج بیت کوین

اگر سرمایه اولیه قابل توجهی برای خرید دستگاه های ASIC گران قیمت دارید و می توانید هزینه های بالای برق و نگهداری را مدیریت کنید، استخراج بیت کوین می تواند گزینه جذابی باشد. این روش پتانسیل سودآوری بالایی دارد، به خصوص در بلندمدت و با توجه به محدودیت عرضه بیت کوین. همچنین، اگر دانش فنی لازم برای راه اندازی و بهینه سازی فارم ماینینگ را دارید و می توانید با پیچیدگی های تنظیمات سخت افزاری و نرم افزاری کنار بیایید، این مسیر برای شما مناسب است. اما رعایت کامل قوانین و اخذ مجوزهای لازم در ایران حیاتی است تا از مشکلات قانونی جلوگیری شود.

برای سرمایه گذاران با هدف کسب درآمد پایدار و نگرانی کمتر از هزینه های عملیاتی: استیکینگ اتریوم

استیکینگ اتریوم، به ویژه پس از مرج و مهاجرت به اثبات سهام، گزینه ای دوستدار محیط زیست و کم هزینه تر از نظر عملیاتی است. اگر به دنبال کسب درآمد پایدار و نسبتاً قابل پیش بینی از دارایی های دیجیتال خود هستید و نمی خواهید درگیر مسائل مربوط به سخت افزار، مصرف برق و نگهداری شوید، استیکینگ اتریوم می تواند انتخاب بهتری باشد. این روش انعطاف پذیری بیشتری در میزان سرمایه اولیه مورد نیاز (به خصوص با استفاده از استخرهای استیکینگ یا استیکینگ مایع) ارائه می دهد. استیکینگ اتریوم برای کسانی که به آینده اکوسیستم اتریوم و قابلیت های قراردادهای هوشمند آن اعتقاد دارند، فرصت مناسبی برای مشارکت و کسب پاداش فراهم می کند.

تصمیم گیری نهایی باید بر اساس تحلیل دقیق موقعیت شخصی شما، از جمله اهداف مالی، میزان سرمایه، دانش فنی و تحمل ریسک صورت گیرد. هر دو روش بیت کوین و اتریوم، پتانسیل های منحصربه فرد خود را در دنیای ارزهای دیجیتال دارند.

در نهایت، مهم است که همواره تحقیقات کافی انجام دهید، از منابع معتبر اطلاعات کسب کنید و در صورت نیاز با متخصصین این حوزه مشورت نمایید. بازار ارزهای دیجیتال همواره با نوسانات و تغییرات همراه است و تصمیم گیری آگاهانه کلید موفقیت در آن خواهد بود.

سوالات متداول

آیا هنوز می توان اتریوم را استخراج کرد؟

خیر، پس از به روزرسانی مرج (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲، اتریوم از الگوریتم اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرده و دیگر با دستگاه های ماینینگ قابل استخراج نیست. برای کسب درآمد از اتریوم باید به روش استیکینگ (Staking) روی آورد.

حداقل سرمایه برای استخراج بیت کوین چقدر است؟

حداقل سرمایه برای استخراج سودآور بیت کوین بسیار بالا است. این سرمایه شامل خرید حداقل یک دستگاه ASIC قدرتمند (که قیمت آن بسته به مدل می تواند ده ها میلیون تومان باشد) و همچنین هزینه های نصب و راه اندازی زیرساخت، تهویه و برق با تعرفه صنعتی می شود. استخراج بیت کوین با کامپیوترهای خانگی یا کارت های گرافیک دیگر سودآور نیست.

آیا استیکینگ اتریوم در ایران قانونی است؟

در حال حاضر هیچ قانون مشخص و مدونی برای استیکینگ اتریوم در ایران وجود ندارد. با توجه به اینکه استیکینگ نیازی به مصرف بالای انرژی ندارد و بیشتر یک فعالیت مالی محسوب می شود، معمولاً کمتر مورد حساسیت نهادهای نظارتی قرار می گیرد. با این حال، همیشه توصیه می شود که از پلتفرم های معتبر استفاده کرده و از آخرین تغییرات قانونی آگاه باشید.

کدام روش دوستدار محیط زیست تر است؟

استیکینگ اتریوم به طور قابل توجهی دوستدار محیط زیست تر از استخراج بیت کوین است. پس از مهاجرت اتریوم به اثبات سهام (PoS)، مصرف انرژی شبکه تا ۹۹.۹۵٪ کاهش یافت. در مقابل، استخراج بیت کوین با الگوریتم اثبات کار (PoW) نیاز به مصرف برق بسیار زیادی دارد که از نظر زیست محیطی مورد انتقاد است.

آیا می توان همزمان بیت کوین استخراج کرد و اتریوم استیک کرد؟

بله، از نظر فنی و عملی، این دو فعالیت کاملاً مستقل از یکدیگر هستند. شما می توانید سرمایه خود را به دو بخش تقسیم کرده و همزمان در استخراج بیت کوین (با رعایت قوانین و تأمین سخت افزار لازم) و استیکینگ اتریوم (از طریق راه اندازی نود یا پیوستن به استخرها) مشارکت کنید. این کار می تواند به متنوع سازی سبد درآمدی شما در دنیای ارزهای دیجیتال کمک کند.