قمار دو سر باخت آتلانتیکی ها

شکست میدانی و فرامتنی زلنسکی در جنگ اوکراین، مترادف با شکست اعضای ناتو در مواجهه سه ساله اخیر با روسیه محسوب می شود. در این صورت، ناتو دچار یکی از سخت ترین شوک های ممکن پس از پایان جنگ جهانی دوم خواهد شد.

به گزارش مجله برترین ها، پایگاه بصیرت نوشت:در هفته های اخیر بحث استفاده یا عدم استفاده از سلاح های غربی در خاک روسیه، اروپاییان و آمریکا را سخت به خود مشغول کرده است. این بدان معناست که اوکراین بتواند جنگ دفاعی را علناً به جنگ تهاجمی تبدیل کند و نقاط حساس روسیه را هدف گیرد. این کار بدون اجازه و بدون همکاری نظامی کشورهای غربی ممکن نخواهد بود. اما در حالی که فرانسه و همچنین برخی کشورهای هم جوار اوکراین و ناتو از ورود علنی تر به جنگ سخن می گویند، آمریکا و آلمان اکراه نشان می دهند. به عبارت بهتر، شاهد تشدید دامنه جنگ میان روسیه و اوکراین (طی هفته های آتی) خواهیم بود. یکی از اصلی ترین دلایل تمایل برخی بازیگران غربی مبنی بر ورود به صحنه جنگ با روسیه، شکست مطلق ناتو در اوکراین است. مناطق شرقی اوکراین و در راس آن دونتسک و لوهانسک در معرض تصرف کامل از سوی روس ها قرار دارد و اوضاع در خارکیف دومین شهر اوکراین نیز به ضرر زلنسکی و همراهانش رقم خورده است. در چنین شرایطی پیش بینی می شود اگر مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین صورت گیرد، بخشی از خاک اوکراین قطعا از این کشور جدا شده و مناطق شرقی تبدیل به جمهوری های خودمختار یا حتی بخشی از روسیه خواهند شد. نکته مهم تر اینکه شکست میدانی و فرامتنی زلنسکی در جنگ اوکراین، مترادف با شکست اعضای ناتو در مواجهه سه ساله اخیر با روسیه محسوب می شود. در این صورت، ناتو دچار یکی از سخت ترین شوک های ممکن پس از پایان جنگ جهانی دوم خواهد شد.

اختلاف نظرهایی که ادامه دارد
کشورهای اروپایی که در مورد میزان کمک های نظامی به اوکراین اختلاف نظرهای زیاد دارند، در عین حال جز ارسال مدام کمک چارۀ دیگری نمی بینند. به تازگی بلژیک یک پیمان امنیتی دوجانبه با اوکراین به امضا رسانده و فرانسه نیز صحبت اعزام نیروی آموزشی را مطرح کرده است. به نوشتۀ روزنامۀ لوموند رییس ستاد ارتش اوکراین از فرانسه به خاطر اعزام کادر آموزش نظامی تشکر کرده، پاریس نیز توضیح روشنی در این باره نداده است. در مقابل، مقامات روسی می گویند ورود رسمی ناتو به فاز تهاجمی (در مقابل روسیه)، معنایی جز آغاز جنگ مسکو و 31 بازیگر عضو پیمان آتلانتیک شمالی نخواهد داشت. در این میان برخی اعضای ناتو مانند مجارستان نسبت به تشدید ماجراچویی فرانسوی ها و انگلیسی ها در جنگ اوکراین هشدار داده و اعلام کرده اند علی رغم وجود ماده 5 اساسنامه ناتو در خصوص دفاع یا حمله جمعی، از این قاعده تبعیت نخواهند کرد.
تاکنون امانویل ماکرون، رییس جمهوری فرانسه، چند بار از امکان اعزام نیروی زمینی به اوکراین سخن گفته و هر بار نیز با انتقادهای تند از سوی اپوزیسیون داخلی و برخی دولت های اروپایی مواجه شده است. آن ها قویا معتقدند که مکرون در حال هدایت کل اتحادیه اروپا به سوی جنگ و ناامنی است. تقویت موقعیت احزاب راست افراطی در انتخابات پارلمانی پیش رو در اتحادیه اروپا، قطعا منجر به محدود شدن دامنه قدرت و نفوذ رییس جمهور فرانسه در قاره سبز و متعاقبا، کنترل برخی رفتارهای ناتو خواهد شد. رفتن سربازان فرانسوی به اوکراین – حتی در حد مستشار – عملاً به معنای ورود به جنگ و رویارویی مستقیم با روسیه خواهد بود. این در حالی است که ماکرون همچنان تاکید می کند که «ما با روسیه در جنگ نیستیم.»

جنگی که آغاز شده است
اما این دوگانگی زبان دیپلماتیک اندک اندک و به ناچار به صراحت نزدیک می شود. مذاکرات میان فرانسه و اوکراین در مورد اعزام مستشار نظامی که «بسیار حساس» توصیف شده، از ماه ها قبل ادامه دارد. اما بعد از نشستی ویدیویی میان وزرای دفاع دو کشور، رییس ستاد ارتش اوکراین که در جلسه حضور داشت، در کانال تلگرام خود نوشت: «من به اقدام فرانسه در اعزام مشاور برای آموزش دادن به نظامیان اوکراین درود می فرستم. من جواز بازدید از مراکز آموزشی مان را امضا کرده ام تا آن ها (فرانسوی ها) بتوانند با زیرساخت ها و نفرات ما آشنا شوند…»
نه فرانسه و نه اوکراین این پیام رییس ستاد ارتش را تکذیب نکردند. تنها چند ساعت بعد، وزارت دفاع فرانسه در شبکۀ «ایکس» نوشت که «دو کشور در این باره مذاکره می کنند.»

حمله به خاک روسیه رخ خواهد داد؟
این در حالی است که ارتش اوکراین در مقابله با روس ها به دشواری افتاده و توان مقاومت را تا اندازه ای از دست داده است. در عین حال، طی چند هفتۀ اخیر اروپاییان و سازمان ناتو این بحث را پیش کشیده اند که اوکراین شاید بتواند به کمک سلاح های دوربرد، به خاک روسیه ضربه بزند. این سلاح های دوربرد را البته آمریکا و دولت های اروپایی باید در اختیار کی یف قرار دهند. استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفت: «وقت آن رسیده که در برخی محدودیت ها تجدید نظر کنیم. اوکراین کاملاً حق دارد که برای دفاع از خود، برخی اهداف نظامی را در خارج از خاک خود (یعنی در روسیه) هدف قرار دهد.»
وزیر خارجۀ لیتوانی نیز صریحاً گفته است: «ما برای اعزام سرباز به اوکراین آماده ایم، به شرطی که فرانسه رهبری ایتلافی را در این جهت به عهده گیرد.»
حتی جوزپ بورل مسیول سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا که به محافظه کاری و مماشات شهرت دارد، روز گفت: «باید میان ترس از بالا گرفتن جنگ و وظیفۀ اوکراینی ها در دفاع از خود، تعادلی ایجاد کنیم.»

اقدامات تحریک کننده بلژیک علیه روسیه
در همین روز اعلام شد که بلژیک و اوکراین یک پیمان دفاعی دوجانبه امضا کرده اند که از جمله بلژیک را برای ده سال آینده متعهد به کمک می کند. در چارچوب همین پیمان، قرار است بلژیک تا سال 2028، سی هواپیمای جنگی اف-16 به اوکراین تحویل دهد. بدین ترتیب به نظر می رسد که در نگاه اروپاییان، جنگ اوکراین به این زودی پایان نخواهد یافت.
قدر متیقن مواضع بازیگران اروپایی، تشدید بحران میان غرب و روسیه است. به نظر می رسد هر اندازه دستاوردهای میدانی روس ها در شرق اوکراین افزایش پیدا می کند، برخی بازیگران ناتو ریسک های بیشتری را در قبال صحنه نبرد با مسکو می پذیرند. بنابراین، ما با یک بحران فراگیر و یک گره کور راهبردی میان روسیه و اروپا مواجه هستیم که قرار نیست به سادگی باز شود. از این رو حتی در صورت انعقاد پیمان صلح میان کی یف و مسکو، گارد بسته روسیه و ناتو در قبال یکدیگر باقی خواهد ماند.

انتهای پیتم

قمار دو سر باخت آتلانتیکی ها