زعفران ایرانی به سرنوشت پسته و فرش دچار شد

به گزارش خبرگزاری مجله برترین ها،فرشید منوچهری ، درباره بازار زعفران و مصرف خارج و صادرات این محصول اظهار داشت: مصرف داخلی زعفران بستگی مستقیم به سطح درآمد افراد جامعه و قیمت آن دارد طبیعی است وقتی زعفران کیلویی به 70 تا 80 میلیون تومان رسیده مصرف داخل به میزان قابل توجهی کاهش می یابد چون سطح درآمد مردم بالا نرفته و این در حالی است که زمانی تا 25 درصد زعفران کشور در بازار داخل بفروش می رسید ولی امروز این ارقام رویایی است.

وی قیمت هر مثقال زعفران را حدود 500 تا 600 هزار تومان عنوان کرد و افزود: با توجه به این قیمت و همچنین بالا نرفتن سطح درآمد جامعه تقاضا کم شده و در بسیاری از مراکز و رستوران از این محصول استفاده نمی شود.

دبیر شورای ملی زعفران درباره صادرات گفت: در 6 ماه ابتدای سال 1402 صادرات خوبی داشتیم، اما در 6 ماه دوم چون صادرات به چین کاهش پیدا کرد و در نتیجه حجم صادرات کم شد.

ایلنا نوشت:وی رقم صادرات سال 1402 را حدود 217 تن و 406 کیلو اعلام و تصریح کرد: بیشترین بازار صادراتی ما امارات، چین، اسپانیا، افغانستان و قطر بوده است که این کشورها رقبای زعفران ایران هم هستند درواقع کشوری مثل افغانستان زعفران را خود به مصرف نمی رساند بلکه آن را به عنوان محصول تولیدی افغانستان به مقاصد صادراتی کشور ما و آن هم با قیمت بالاتر صادر می کند و این رویه در مورد دیگر کشورها از جمله امارات، اسپانیا و چین هم صادق است به این معنا که زعفران ایران را خریداری کرده و با بسته بندی کشور خودشان به بازارهای جهانی عرضه می کنند یعنی مشابه همان اتفاقی که در مورد پسته و فرش ایران رخ داده در مورد زعفران هم تکرار شده است.

منوچهری بیان داشت: اگر فرضا روزی افغانستان رقم قابل توجهی تولید زعفران داشته باشد براحتی می تواند به بازارهای ما ورود و جایگاه ما را محدود کند و نیازی هم به واردات از ایران نداشته باشد کمااینکه سال گذشته 40 تن زعفران از ایران خریداری کرده و در بازارهای خود ما بفروش رسانده است و یا اسپانیا با بسته بندی جدید زعفران ایران را در فروشگاه های زنجیره ای سراسر اروپا و حتی کشورهای عربی و امریکا عرضه میکند، به طوری که اکنون بسیاری از مصرف کنندگان زعفران؛ ایران را به عنوان بزرگترین تولیدکننده نمی شناسند.

وی درباره برنامه های ساماندهی بازار صادراتی زعفران تصریح کرد: اولین اقدام برای ساماندهی این بازار ثبت برند ملی زعفران ایران است، همانگونه که چای سیلان، بنز آلمان، کوکاکولا، جنرال موتورز و مایکروسافت امریکا، ال جی، سامسونگ کره و یا سونی ژاپن و… برندسازی کرده اند بعبارت دیگر هر کشوری به برند ملی خاص همان کشور معروف و شناخته می شوند، بسیاری از کشورها روی برندها اعتبار ملی دارند.

دبیر شورای ملی زعفران ادامه داد: بخش خصوصی دنبال برندسازی زعفران است اعتبار لازم را دریافت کردیم که این برند را ثبت کنیم ولی بدون حمایت دولت این کار شدنی نیست. در حال حاضر تنها محصولی که انحصار آن در دنیا در اختیار ماست؛ زعفران است اما آیا همیشه به همین شکل باقی می ماند؟ اکنون کشورهای آسیای مثل ازبکستان تاجیکستان کشت می کنند و این احتمال وجود دارد که در آینده با توجه به دستمزد ارزان و امکانات کشاورزی و زمین و آب بخشی از جایگاه ما را بگیرند اما ما برای حفظ بازار جهانی کاری نکرده ایم، اگر تبلیغات و نوآوری نداشته باشیم در بازار باقی نمی مانیم بعبارت دیگر اگر این بازار راکد باشد؛ حذف می شویم.

به گفته وی؛ طی دو سال گذشته به دلیل خشکسالی میزان تولید کاهش پیدا کرده حال آنکه اگر به تولید قبل یعنی به بیش از 500 میلیون تن تولید برسیم اما مدیریت و راهکاری پیش بینی شده قیمت این محصول با توجه به هزینه های سنگین تولید کاهش نیابد، اینها نیاز به برنامه ریزی و مدیریت دارد؛ به صرف شعار دادن کار جلو نمی رود، وزارت جهاد باید این موارد را به بخش خصوصی تفویض اختیار کند تا کار انجام شود، یکی از مشکلات دیگر اینکه اکنون کشت و برداشت زعفران در ایران به روش 100 سال پیش انجام می شود و همین باعث می شود دستمزد و قیمت تمام شده بالا برود نتیجه اینکه کشورهایی که کارگر ارزان در اختیار دارند رقیب ما خواهند شد.

220

زعفران ایرانی به سرنوشت پسته و فرش دچار شد