کسانی که آرتروز دارند به این غذا ها لب نزنند

آفتاب نیوز :

با افزایش سن، پروتیین موجود در غضروف مفصلی از بین رفته که سبب لایه لایه شدن آن ها و ایجاد شکاف های ریز در ناحیه غضروف می شود که در نهایت منجر به تخریب کامل غضروف می شود. استفاده مکرر مفصلی که غضروف مفصلی آن ساییده شده است به تدریج التهاب غضروف، درد و تورم مفصل را به دنبال خواهد داشت.

با از بین رفتن عملکرد غضروف، مابین استخوان ها اصطکاکی ایجاد می شود که سبب درد و محدودیت و خشکی در حرکت می شود. التهاب غضروف موجب تحریک استخوان سازی می شود که حاصل این فرآیند ایجاد خار های استخوانی یا استیوفیت ها می باشد.

استیوآرتریت ثانویه ناشی از عوامل متعددی، چون چاقی، ضربات مکرر، جراحی مکرر، اختلالات متابولیسم، ناهنجاری های مادرزادی مفصل، نقرس، دیابت، اختلالات هورمونی و مشکلات ناشی از مشاغل خاص است.

استیوآرتریت زودرس را نیز می توان در وزنه برداران، فوتبالیست ها و کارکنان ارتش به دلیل ضربات مکرر به بافت مفصل (رباط ها، استخوان ها و غضروف مفصلی) مشاهده کرد.

چاقی، افزایش سن، جنس مونث، نژاد سفید پوست و صدمات مکرر مرتبط با ورزش از جمله عوامل ایجاد کننده این بیماری محسوب می شود.

درمان این بیماری چند بخشی است و شامل فیزیوتراپی، دارو و رژیم درمانی است. فیزیوتراپی و دارو توسط پزشک و رژیم غذایی و بررسی وضعیت وزن توسط کارشناس تغذیه صورت می گیرد. اکثریت افرادی که دچار بیماری استیوآرتریت می شوند دچار اضافه وزن و چاقی هستند که اولین قدم کاهش وزن است؛ زیرا این امر می تواند کیفیت زندگی و عملکرد فرد را تا حد قابل قبولی ارتقا دهد.

نتایج یک مطالعه نشان داده است که تقریبا هر 500 گرم کاهش وزن حدود 4 برابر بار وارده به زانو ها را کم می کند.

رژیم ضدالتهابی یک مداخله موثر در این بیماری است. طبق این رژیم به این بیماران توصیه می شود که مصرف میوه و سبزی به خصوص رنگ های تیره و زرد و نارنجی، غلات کامل، مصرف روغن های حاوی امگا 3 همچون روغن زیتون، بذرک، گردو، دانه های کدو تنبل، ماهی های چرب آب های سرد نظیر سالمون، ساردین، ادویه هایی مانند زنجبیل، زردچوبه و رزماری و ماهی و مرغ را افزایش دهند.

در مقابل باید مصرف سیب زمینی و پیاز به خاطر مواد ایجاد کننده التهاب، تخم مرغ، گوشت قرمز، فست فودها، غذا های کنسروی، شکر و قند و مواد غذایی حاوی شکر، کربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، برنج سفید و لبنیات پرچرب را تا حد امکان محدود کنند.

 باید توجه داشت استفاده از مکمل هایی همچون کندرویتین سولفات و گلوکز آمین هم مفید است و نتایج تحقیقات زیادی تاثیر سودمندی آن ها را اثبات کرده اند که البته باید با توجه به شرایط فرد توسط پزشک تجویز شود.

چون این بیماری یک بیماری التهابی است برای مقابله با افزایش رادیکال های آزاد مصرف مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان مثل میوه و سبزی های رنگی با رنگ قرمز، نارنجی و زرد بسیار کمک کننده خواهد بود. همچنین به دلیل دریافت ناکافی کلسیم و ویتامین D این بیماران با کمبود کلسیم و ویتامین D روبه رو هستند؛ بنابراین باید مکمل کلسیم و D را به صورت روزانه مصرف کنند.

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، همیشه پیشگیری بهتر از درمان است؛ بنابراین توصیه می شود همیشه وزن خود را در حد مطلوب نگه دارید تا از بیماری های ناشی از اضافه وزن و چاقی مثل بیماری های مفصلی، قلبی و عروقی در امان بمانید.

کسانی که آرتروز دارند به این غذا ها لب نزنند