زیر سازی لازم برای نصب کفپوش

کفپوش‌های پلاستیکی، به دلیل تنوع، زیبایی، و قیمت مناسب، به یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای پوشش کف در فضاهای مختلف تبدیل شده‌اند. اما برای بهره‌مندی کامل از مزایای این کفپوش‌ها و داشتن سطحی زیبا، بادوام و بدون نقص، توجه به مراحل نصب و به‌ویژه زیرسازی و انتخاب چسب مناسب، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.

در واقع، زیرسازی اصولی، همانند پی‌ریزی مستحکم یک ساختمان، تضمین‌کننده کیفیت و طول عمر کفپوش خواهد بود. انتخاب چسب مناسب نیز، به منزله‌ انتخاب ملات مناسب برای اتصال این بنا به زمین است. همچنین هزینه های کفپوش پلاستیکی را کاهش می دهد. در این مقاله، قصد داریم شما را با مراحل صحیح زیرسازی برای نصب کفپوش پلاستیکی، انواع چسب‌های موجود در بازار و ویژگی‌های هر یک آشنا کنیم.

زیرسازی کفپوش پلاستیکی

زیرسازی کفپوش پلاستیکی، فرآیندی حیاتی و تعیین‌کننده در کیفیت نهایی و طول عمر کفپوش است که به هیچ عنوان نباید دست‌کم گرفته شود. هدف از زیرسازی، ایجاد سطحی کاملا صاف، تراز، خشک، تمیز و عاری از هرگونه ترک، ناهمواری و آلودگی است تا بستر مناسبی برای چسباندن کفپوش فراهم شود.

این فرآیند بسته به نوع سطح زیرین (بتن، سیمان، موزاییک، چوب و غیره) می‌تواند شامل مراحل مختلفی باشد. در ابتدا، باید سطح بدون هیچ کثیفی باشد و هرگونه گرد و غبار، چربی، رنگ و مواد اضافی از روی آن زدوده شود. سپس، نوبت به بررسی و رفع ترک‌ها و ناهمواری‌ها می‌رسد. ترک‌های ریز را می‌توان با استفاده از بتونه‌های مخصوص پر کرد، اما برای ترک‌های عمیق‌تر، نیاز به استفاده از ملات‌های ترمیمی است.

در صورت وجود ناهمواری‌های زیاد، استفاده از مواد ترازکننده (مانند سیمان خودتراز) ضرورت دارد تا سطحی یکدست و هموار ایجاد شود. پس از تراز کردن، باید اجازه داد تا سطح کاملا خشک شود، زیرا رطوبت باقی‌مانده چسبندگی چسب را کاهش می‌دهد و مشکلاتی مانند باد کردن کفپوش ایجاد می‌کند.

در نهایت، استفاده از پرایمر مناسب بر روی سطح، می‌تواند چسبندگی بین کفپوش و زیرسازی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و به دوام بیشتر کفپوش کمک کند. به یاد داشته باشید که زیرسازی صحیح، سرمایه‌گذاری اولیه برای داشتن کفپوشی زیبا، باکیفیت و ماندگار است.

چسب مناسب کفپوش پلاستیکی و راهنمای نصب آن

انتخاب چسب مناسب برای نصب صحیح کفپوش پلاستیکی، به اندازه زیرسازی اهمیت دارد و در واقع مکمل آن محسوب می‌شود. چسب‌های متنوعی برای این منظور در بازار موجود هستند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. چسب‌های پایه آب، رایج‌ترین نوع چسب برای کفپوش‌های پلاستیکی هستند که به دلیل سازگاری با محیط زیست، سهولت استفاده و بوی کم، طرفداران زیادی دارند.

چسب‌های حلال‌دار، قدرت چسبندگی بالاتری دارند و برای محیط‌های پرتردد و مکان‌هایی که در معرض رطوبت هستند، مناسب‌ترند، اما به دلیل بوی تند و نیاز به تهویه مناسب، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. چسب‌های اپوکسی و پلی‌یورتان، گزینه‌های تخصصی‌تری هستند که برای شرایط خاص، مانند نصب کفپوش‌های ورزشی یا محیط‌های صنعتی، کاربرد دارند.

 در هنگام انتخاب چسب، باید به نوع کفپوش (رولی یا تایلی)، جنس زیرسازی، میزان تردد و شرایط محیطی (دما، رطوبت) توجه کرد. برای نصب، ابتدا باید سطح زیرسازی کاملا تمیز و خشک باشد. سپس، چسب را با استفاده از کاردک شانه‌ای دندانه‌دار به صورت یکنواخت روی سطح پخش کنید. میزان مصرف چسب باید مطابق با دستورالعمل تولیدکننده باشد.

 پس از اعمال چسب، زمان کوتاهی (طبق دستورالعمل) صبر کنید تا چسب کمی خودش را بگیرد (اصطلاحا “نیم‌گیر” شود). سپس، کفپوش را با دقت روی سطح قرار دهید و با استفاده از غلطک سنگین، آن را به طور کامل به سطح بچسبانید تا هوای اضافی خارج شود و چسبندگی به حداکثر برسد. در صورت نیاز به برش کفپوش، از تیغ موکت‌بری تیز استفاده کنید. در نهایت، اجازه دهید چسب به طور کامل خشک شود (معمولا 24 تا 48 ساعت)، سپس می‌توانید از کفپوش بهره ببرید.

سخن آخر

در خاتمه، می‌توان اذعان داشت که نصب کفپوش پلاستیکی، مستلزم رعایت اصول و ضوابطی است که بی‌توجهی به آن‌ها می‌تواند منجر به کاهش کیفیت و دوام کفپوش شود. زیرسازی، به عنوان شالوده‌ اصلی، نقش تعیین‌کننده‌ای در استحکام و پایداری کفپوش ایفا می‌کند و هرگونه سهل‌انگاری در این مرحله، می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. مجموعه تهران فلور با کمک چسب های با کیفیت می تواند نصب مناسبی را برای شما انجام دهد.

 انتخاب چسب مناسب نیز، عاملی حیاتی در ایجاد اتصال قوی و ماندگار بین کفپوش و زیرسازی است و نباید به عنوان امری کم‌اهمیت تلقی شود. با عنایت به مطالب مطروحه در این مقاله، می‌توان نتیجه گرفت که نصب موفق کفپوش پلاستیکی، در گرو به‌کارگیری دانش فنی، دقت در اجرا و استفاده از مصالح مرغوب است.